w Łopience

Lopienka tez nie istnieje;
wies, ktorej poczatki przypadaja na wiek XVI, zakonczyla swoj zywot na przelomie lat 1946-7, kiedy to ludnosc miejscowa zostala wywieziona na Ukraine i, w ramach oslawionej akcji ‚Wisla’, na Ziemie Zachodnie;

W XVIII i XIX w byl tu najwiekszy w Bieszczadach osrodek kultu maryjnego; tu znajdowala sie slynna ikona Matki Bozej Lopienskiej, przeniesiona w 1949 r do Polanczyka;

cerkiewka, pochodzaca ponoc z XVIII w. przetrwala, ale byla systematycznie dewastowana, m.in. sluzac jako koszar dla owiec 😦
Na szczescie w latach 60. zainteresowal sie nia bieszczadzki konserwator zabytkow i tak, glownie silami prywatnymi i spolecznymi, cerkiew uratowano;

zrekonstruowano tez kapliczke grobowa i wybudowano dzwonnice; dzwon podobno przetrwal zawieruche wojenna i komunistyczna, i czeka …

.
widok cerkwi od strony Łopiennika, a dokladnie od strony bazy studenckiej